skip to main
|
skip to sidebar
اندوه بار ولی واقعی
persian weblog
Sunday, October 15, 2006
فنا
انسان، وقتی مینالد از درد
انسان،وقتی میغرد از خشم
وقتی میگرید...انسان!
رها شده ای میان میلاد و مرگ
خدایان به سُخره اش گرفتند
پیغامبران وعده ی امیدش دادند
و کیمیاگران به بازی ِعمر جاویدش خواندند
و او به چشم بر هم زدنی نیست شد
2 comments:
Anonymous said...
خوشحالم که برگشتید!
11:57 PM
Unknown
said...
محشر بود این شعر!
11:54 AM
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
لینک
محمد
Blog Archive
Jan 2008
(1)
Nov 2007
(1)
Aug 2007
(1)
Mar 2007
(1)
Oct 2006
(2)
Dec 2005
(1)
Jul 2005
(1)
Jun 2005
(2)
Apr 2005
(1)
Jan 2005
(1)
Dec 2004
(2)
Nov 2004
(3)
Oct 2004
(8)
2 comments:
خوشحالم که برگشتید!
محشر بود این شعر!
Post a Comment